"Ngaji Hadist Arbain Nawawi bareng Parmin lan Atun" (6)

Hadist ke-2 "Islam"

Malem tanggal patbelas, rembulan katon mencorong edi koyo peraupane widodari. Lintang siji loro isin-isin ngancani kanjeng putri purnomo.
Parmin: "Assalamu'alaikum". Atun; "Waalaikum salam. Sampun ba'dho anggenipun tahlil, kang? Kok cepet"
Parmin: "Wis. Bubar tahlil aku langsung bali. Selak kangen bojoku kang denok debleng"
Atun: "Kok ngertos menawi kulo ngrantos njenengan"
Parmin: "Pancene ono opo?"
Atun: "Niki lho.. Ten HP-ne njenengan kok wonten lagu Arab kulo pireng-pirangken kok kulo malah bingung. Asyhadu an la imro'atan atqonat lu'bata illa anti. Maksude dos pundi? Koyo syahadat... Tapi kok mboten.."
Parmin: "Ooo kuwi.. Artine: aku nekseni menowo ora ono wong wadon endi wae kang hebat babakan nglakoake lelakon urip kejobo awakmu"
Atun: "Kulo, kang? Ndak nggih no?"
Parmin: "Hehe... (Banget gemese Parmin mletet irunge Atun). Kuwi maksude declaration of love and admiration- pengakuan, penegasan cinta lan kekaguman"
Atun: "Berarti syahadat niku pengakuan dan penegasan diri bilih kito meniko namung nyembah gusti Allah. Ngoten kang?"
Parmin: "Iyo. Menowo iman iku kan manggone ono ning ati. Dadi sing ngerti hakekate namung Allah. Sementara urip ning ngalam dunyo, menuso urip kalawan menuso lan makhluk-makhluk liyane. Koyo kang wus mbok mangerteni, dene urip ning ngalam ndunyo kuwi minongko dadi sangu ono ing akhirat. Lha urip ning ngalam ndunyo kuwi yo kudu sesuai kelawan aturane ndunyo. Contone, awakmu ngerti yen aku iki sayang banget mbi awakmu. Kepriye carane awakmu ngerti? Siji aku ngomong yen aku trisno marang sliramu. Loro sak iso isoku awakmu tak perhatikke. Yo blonjomu, penganggomu, manggonmu, *ehm-ehm*mu lan liya-liyane. Semono ugo yen kito bener pasrah kelawan gusti Allah tegese mlebu agomone Allah, yo kudu nyekseni yen Allah iku siji-sijine sesembahan lan Nabi Muhammad iku bener utusane gusti Allah. Ora mung ngono Tun, kesaksian yo kudu dibuktiake kanti ngadep Gusti limang ambalan sabendinane nganggo aturan kang wis ditetetape. Seliyane noto awak, ndidik nepsu kelawan poso supoyo luwih caket karo Pengeran, lan sepodho-podho, ugo kudu duwe roso peduli maring liyan. Kepedulian mau diwujudake kanti zakat kanggone wong kang kaparingan bondo dunyo cukup. Tegese cukup tutuk jumlah lan mongso kang ditetepake syaringat. Lan paling akhir yoiku ngibadah kang ono hikmahe napak tilas sejarah leluhur. Hiyo iku Nabi Ibrahim sak keluargane. Kang rupane ngibadah kaji kanggo kang kuwoso"
Atun: "Lajeng sepundi kang menawi badhe haji lereh ngentosi 20 tahun kados tiyang Indonesia ngeten niki?"
Parmin: "Gusti Allah ora nate mekso kawulane nglakoni perkoro kang diluar kemampuane"
Atun: "Menawi kulo Insya Allah malem Jumat taksih kiat mboten ngangge dipekso"
Parmin: "Hmmm maksudmu? Hohohiho?"
Atun: "Yeee... Kang Parmin ngeres. Niku lho.. Maos sholawat ping sewu!!!. Rak njenengan tho ingkang marai kulo....?!"