"Ngaji Hadits Arbain Nawawi bareng Parmin lan Atun" (4)

Hadits ke-2  "Iman bagian 2"

Sinambi turonan ono ing kasur, Parmin nakoni bojone.
Parmin: "Obatmu sing soko dokter mau wis mbok ombe, Tun?"
Atun: "Sampun kang!"
Parmin: "Obat opo to kuwi?"
Atun: "Njenengan kan mpun ngertos obat kangge watuk lan flu."
Parmin: 'Lha awakmu ngerti obat kuwi digawe songko opo? Bahane opo wae?, halal opo haram? Aman opo ora?"
Atun: "Nggih mboten ngertos kang. Tapi wong niku paringane dokter, nggih kulo inum"
Parmin: "Berarti awakmu percoyo mbi dokter?"
Atun: "inggih kang.."
Parmi : " Lah iman yo ngono kuwi, Tun. Rukun iman ono nem. Yo kuwi iman marang Allah kang nyiptaaken kabeh makhluk termasuk menuso. Sarehne Allah kang gawe, Allah yo tanggung Jawab ngajar lan ndidik serto ngurusi ciptaane. Mulo Allah gawe malaikat supoyo dundum rejeki, njogo lan nyateti amale menuso, ono kang mulang kanti nyampeake wahyu kang tertuang ono kitab2e Allah. Allah yo nunjuk utusan rupo nabi supoya dadi guru lan conto. Nek wis ngono samubarang makhluk kuwi kudu rumongso menowo ono watese. Mulo ono kang diarani dino akhir. Yo iku dino kang namung Allah sing tetep. Sementara liyane rusak. Sing paling akhir, kito kudu percoyo menowo kahanan apik lan elek kuwi kabeh taqdire Allah"
Atun: "Oo.. dados tiyang saget dipun sebat iman meniko, menawi purun nggugu dawuhe Allah wonten ing dalil Quran lan anut piwulangipun kanjeng nabi, ngakeni keterbatasanipun soho tansah syukur nampi peparingipun Gusti. Lan percados menawi peparing Allah meniko sedoyo sae. Umpami kok menuso rumangso awon, niku namung amargi akale menuso ingkang cekak. Ngoten, kang?
Parmin: "Ho'o. Wah pinter tenan bojoku! I love you, Tun!"
Atun: "lop yu tu, kang... Hihihi awake dewe kok dados tyang londo. Tapi nuwun sewu kang, kulo kok taksih sekedhik gagal faham masalah qodho lan qodar"
Parmin: "Yo sesuk-sesuk dilanjut. Saiki ayo podho ngibadah bareng.... "
Atun: "Menawi tahajjud kan taksih kesontenan tho, kang.....?!"
Parmin: "Ngibadah iku kan akeh maceme."
Sinambi ngepruk-ngepruk bantal Parmin ngundang bojone, "Kene turu wae... Wis tak tatakno nggon iki"
Atun: "Ye..... Kang Parmin mupeng, ya...!!"
Parmin: "Opo maksude mupeng Tun?"
Atun: "Kirangan kang.......!?☺☺☺☺☺
Parmin: "Lho kok wis lali ki piye to... Turu menowo diniate supoyo bengi biso tangi tahajjud, isuk iso seger nyambut gawe nekani kewajiban lan ngabekti marang gusti Allah yo dadi ngibadah.....'
Atun: "Mboten kang Parmin menawi mboten pinter ngeles.. "